misja

Tajemnica Boga w Trójcy Przenajświętszej pozostaje więc nadal Tajemnicą, i być może ta różnica między Wschodem i Zachodem nie jest czymś bardzo istotnym. Odnotowaliśmy głównie dla naszego zbudowania, potrzebę wzywania Ducha Swiętego, który jest Darem Ojca i Syna dla naszego zbawienia koniecznym. Wyznając, że wierzymy w Ducha Świętego, musimy umieścić nasze zaufanie w Nim po pierwsze jako w Duchu świętości, bo jak pisze św. Paweł: Duch Święty oświeca nas jakby święty ogień, który oświeca nasz umysł, który ogrzewa nasze serca. Wprowadza nas On w oderwanie miłości od stworzeń, a przylgnięcie w miłości do Stworzyciela i do Odkupiciela, czyli do Ojca naszego, który jest w niebie, i do Syna Bożego, który jest naszym Panem i Królem na wieki. To Duch Święty stawia nas w sercu tej Tajemnicy, jaką jest Jezus Chrystus i tego wszystkiego, co On nam powiedział w Ewangelii. To wciąż Duch Swięty jest Tym, który wybiera, uświęca i posyła pomiędzy ludźmi, w Kościele Bożym, Ministrów, których wykorzystuje do uświęcania wiernych poprzez wszystkie różne funkcje. To jest Duch Święty, który ustanawia Proroków, Apostołów i Ewangelistów, oraz wszystkie pozostałe urzędy i charyzmaty, które służą Chrystusowi i Jego Kościołowi. Po drugie, musimy poświęcić się całkowicie dla Ducha Świętego jako Pana, Dominum, do której należą wszystkie nasze myśli, nasze uczucia, nasze działania, każdy ruch naszej duszy i naszego ciała; nie ma nic dobrego dla nas dla nieba, jak tylko to, co pochodzi od Niego; są prawdziwymi dziećmi Bożymi jedynie ci, którzy są prowadzeni i prowadzone przez Ducha Swiętego. Prośmy więc o Jego asystencję, abyśmy mogli zawsze działać w sposób godny.Godność dzieci Bożych niech będzie zasadą wszystkich naszych myśli, naszych uczuć; starajmy się przed Nim postawić ducha naszego, nasz umysł, naszą duszę tak, aby we wszystkich sprawach On był naszym Panem i naszym Mistrzem.

Po trzecie, musimy wierzyć w Ducha Świętego jako Ożywiciela, bo to On karmi i podtrzymuje życie naszych dusz. Życie duszy w Bogu jest utrzymywane w jedności z Jezusem Chrystusem. Bóg jest Królem chrześcijan, a Jezus Chrystus jest Głową Kościoła. Członki jego ciała są żywe, gdy są zjednoczone z Głową, a oni otrzymują tę łączność przez działanie Ducha Swiętego. Jednak odbywa się to przez więź miłości, to znaczy, że Duch Święty przenika wszystkie serca wierzących; jak jest On więzią Miłości Trójcy Świętej, tak jest On również naszym połączeniem i naszym zjednoczenie z Bogiem; ponieważ jesteśmy w Nim przez Jezusa Chrystusa, jak zbliżamy się do Boga Ojca. Dlatego Duch Swięty jest naprawdę Duchem orzeźwiającym, i zasadą, oraz źródłem naszego życia duchowego. Aby zachować to życie, to On nas łączy jeden Kościół, który jest mistycznym Ciałem Jezusa Chrystusa. W tym Ciele mistycznym, nasze życie duchowe jest zachowane i wzrasta w żyjących zgodnie z prawem świętego Oblubieńca Kościoła-Oblubienicy Jezusa Chrystusa. Kościół jest zgromadzeniem chrześcijan. Kościół jest jeden, ponieważ jedno jest to mistyczne Ciało Jezusa Chrystusa. Ale mistyczne ciało Jezusa Chrystusa składa się z wielu członków; On sam buduje swój Kościół, On jest Dobrym Pasterzem, który go karmi i strzeże. On go nabył Krwią swoją, On prowadzi do pełni kiedy, jak powiedział, że nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz. Ponieważ jeden jest Bóg, jeden

Jezus Chrystus, jedna wiara, jeden chrzest, jest tylko jeden jest tylko Kościół Chrystusa. Poszczególne Kościoły Lokalne stanowią razem ten jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Na czele każdego z nich jest Biskup, i wszystkie Kościoły spotykają się pod władzą prymatu Piotra, który jest w centrum komunii i jedności. Kościół Chrystusowy jest budowany na tej skale. Po drugie, jest to w istocie Kościół święty, ponieważ przemywa go i uświęca jego Głowa Jezus Chrystus:

święty przez boskie zjednoczenie ze swoim Oblubieńcem i przez ożywiającego Świętego Ducha, który nigdy go nie opuści; święty przez święte Sakramenty, w szczególności poprzez udział w Eucharystii; (święty w wielu swoich członkach, którzy zachowują miłość i którzy dają znaki heroiczych cnót. Po trzecie, jest to Kościół katolicki: to znaczy uniwersalny, czyli powszechny z różnych powodów, które zostały wyjaśnione przez Vincentego z Lérins.Dzięki powszechności komunii z wiernymi na całym świecie. Dzięki uniwersalności czasu, bo zawsze był nieprzerwanie we wszystkich wiekach od czasu Jezusa Chrystusa.Dzięki uniwersalności nauki, która obejmuje wszystkie prawdy nauczane przez Jezusa Chrystusa, i potwierdzone przez jednomyślną zgodę wszystkich Ojców Kościoła zarówno co do dogmatów wiary jak i co do zasad moralności. Wreszcie, jest katolickim lub uniwersalne, poprzez zjednoczenie z tymi, którzy byli, są i będą jego członkami na ziemi i w niebie. To jest to, co nazywa się symbol komunii świętych. Po czwarte, Kościół Chrystusowy jest apostolski, czyli naucza doktryny, której nadal uczą w nim następcy apostołów, obejmującej wszystkie punkty, które zostały przez nich podane, bo nauką Apostołów jest to, co sam Jezus Chrystus im przekazał, On, który do nich powiedział: A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata. Mt.28,20 Kościół pokazuje rzeczywistość sukcesji apostolskiej widoczny przez następstwo pasterzy, którym przekazywana była począwszy od czasu Apostołów ich władzy rządzenia aż do naszych czasów. Jest to bardzo jasne, że Kościół rzymski jest Kościołem Piotra, poprzez nieprzerwaną sukcesję, co da się zauważyć w każdym z następnych wieków; Kościół dlatego jest też apostolski, ponieważ wszystkie inne Kościoły Lokalne - zachowały ciągłą unią z Kościołem w Rzymie, od czasów apostolskich, aż do teraz.